به گزارش گلستان ما به نقل از شیرازه، وجه مشترک تمام کشورهای توسعه یافته در غرب و ریشه‌های فرهنگی مشرق‌زمین‌ در این است که در هر دوی این موارد نوع پوشش افرادی که در تعاملات اجتماعی نقش‌آفرین هستند اهمیت دارد. بر اساس آمارهای موجود در اغلب کشورهای دنیا نوع پوشش کارمندان دولتی یک پیش‌شرط برای حضور آن‌ها در عرصه خدمات‌رسانی به مردم است. 

در اغلب نقاط دنیا؛ حتی در کشورهای غربی؛ لباس رسمی کارمندان در ادارات بر اساس استاندارد‌های کرامت انسانی که مقوله‌ای جهانشمول است مورد اهتمام قرار می‌گیرد. با همه این‌ها چند سالی است که پوشش کارمندان برخی از ادارات و نهادها در جمهوری اسلامی ایران که نظامی برخواسته از تفکر و نیات متعالی انسانی را در خود داراست، مایه نگرانی فعالان فرهنگی شده است. 

پوشش مناسب و مطابق با هنجارهای اجتماعی از این جهت برای کارمندان دولت اهمیت دارد که می‌توان آن‌ها را به نوعی نمایندگان ارزش‌های پذیرفته شده فرهنگی در جامعه دانست. با این حال چرا برخی از افراد جامعه و حتی روشنفکران بر این باور که الگوهای نادرست فرهنگی در عرصه عمومی ریشه در سهل‌انگاری‌های دستگاه‌های اجرایی دارد؟ آیا «امر به معروف و نهی از منکر» را باید همانند آنچه که در گذشته وجود داشته است اعمال کرد یا باید آن را به رو کرد و در ادارات نهادینه کرد؟ چرا برخی از کارکنان دولت و حتی مدیران آن‌ها دغدغه‌های فرهنگی نظیر آن چه ذکر شد را ندارند؟ 

از ترس اخراج، پوشش نامناسب خانم مدیر را نادیده گرفت؟! 

وجود بروکراسی‌های تخریبگر‌، کم‌کاری‌ها و سهل‌انگاری‌های مدیران و مسؤولان برخی از ادارات و ضعف بزرگ اعتقادی و باوری در بخش‌های فرهنگی بعضی از دستگاه‌ها باعث شده است که کسی برای تذکر به پوشش خارج از عرف و اخلاق همکارش به او تذکر ندهد! 

این مشکلات تا جایی در عرصه عمومی رسوخ پیدا کرده است که یکی از فعالان فرهنگی، اداره‌ آموزش و پرورش از تذکر به مدیر مدرسه دخترانه‌ای که با لاک ناخن و بیرون انداختن مو در میان دانش‌آموزان ظاهر می‌شود، اظهار ناتوانی می‌کند! 

وی که معلم یکی از مدارس دخترانه شیراز است و هم‌اکنون عضو شورای «امر به معروف و نهی از منکر» نیز محسوب می‌شود در نشستی که با حضور جمعی از اعضای شوراهای امربه معروف و نهی از منکر استان فارس برگزار شده بود، این باور را داشت که: مایه نگرانی است که در بسیاری از عرصه‌های فکری و فرهنگی کشور، «امر به معروف و نهی از منکر» کمرنگ شده است. به عنوان نمونه مدیر مدرسه‌ای که بنده در آن تدریس می‌کنم، با پوششی نامناسب و با لاک ناخن و بیرون ریختن مو در میان دختران ظاهر می‌شود، این در حالی است که بسیاری از دختران دانش‌آموز ممکن است تاثیرات مخرب و بسیار بدی را از چنین وضعیتی در سیستم فکری خود نهادینه کنند. آیا نباید به این موارد رسیدگی کرد؟! چه کسی حق دارد به چنین مدیری اخطار دهد؟ ما که زیردست او محسوب می‌شویم؟ 

آنچه که مایه نگرانی خاطر این معلم و فعال فرهنگی شده است را یکی دیگر از کارمندان نهاد مرتبط با هنرمندان به گونه‌ای دیگر با خبرنگار شیرازه در میان می‌گذارد. او که نخواست نامش در این گزارش فاش شود، گفت: سال‌هاست که از نفوذ نرم فرهنگی حرف‌ها زده‌ایم و سخن‌ها رانده‌ایم اما هنوز هم برخی خود را به ندیدن زده‌اند و نمی‌بینند که این نفوذ تا کجا ریشه دوانده است، نوع لباسی که برخی از کارمندان یک اداره مرتبط با فرهنگ و هنر می‌پوشند، هیچ تناسبی با آنچه ما فرهنگ پوشش می‌خوانیم ندارد. 

وی تجربه خود را از تذکر برای رعایت پوشش مناسب به همکارش در مقابل ارباب رجوع را چنین با خبرنگار شیرازه در میان می‌گذارد: روزی همکارم با تی شرت چسبان قرمز به سر کار آمده بود. به او گفتم خجالت نمی‌کشی که با این لباس به سر کار می‌آیی؟ او هم در جوابم گفت که این جا هنرمندان، ارباب رجوع هستند و باید با تیپ هنری در مقابل آن‌ها ظاهر شد تا کارها خوب جلو برود!

فعالان فرهنگی را بایکوت کرده اند! 

نگرانی دبیر ستاد «امر به معروف و نهی از منکر» استان فارس را می‌توان مهر تاییدی دانست از آنچه که تا کنون ذکر شد. «سلیمان مهدوی»؛ دوم تیرماه 1398 در نشست دبیران شوراهای امر به معروف و نهی از منکر دستگاه‌های اجرایی می گوید: وقتی از حجاب سخن گفته می‌شود مورد خطاب تنها زنان جامعه نیستند بلکه مردان هم باید پوشش مناسب داشته باشند تا از ناهنجاری‌های اخلاقی در جامعه کاسته شود. 

مهدوی همچنین تصریح می کند: به زودی بازرسانی برای ارائه گزارش عملکرد‌های فرهنگی در حوزه پوشش مناسب به ادارات استان فارس خواهند رفت و در صورت گزارش هر گونه تخلفی آن را از طریق ستاد امر به معروف کشور به وزارتخانه مربوطه ابلاغ خواهیم کرد. 

حال باید دید که بخش فرهنگی و آموزشی این ادارات رسالت اصلی خود را در مورد فرهنگ‌سازی پوشش مناسب انجام خواهند داد یا نظارت و برخوردها به این معضلات خاتمه خواهد داد. 

وضعیت نامناسب پوشش در شرکتهای خصوصی

 در همین رابطه جانشین قائم مقام وزیر کشور در ستاد صیانت و حقوق شهروندی و عفاف و حجاب وزارت کشور با اشاره به وضعیت مطلوب پوشش در ادارات دولتی، اظهار داشته که: در ادارات و شرکت‌های خصوصی، با توجیه اینکه دولتی نیستند، وضعیت مناسبی از نظر پوشش وجود ندارد.

وی با اشاره به اینکه با عمل به مصوبات و انجام بازرسی‌ها، وضعیت جامعه مطلوب خواهد شد، به دو موضوع ترویج فرهنگ عفاف و حجاب و صیانت حقوق شهروندی از مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنکی اشاره کرد و گفت: در بحث ترویج فرهنگ عفاف و حجاب دو مبنای مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی برای 25 دستگاه، 310 بند تکلیف مشخص شده که وظایف برون‌سازمانی دستگاه‌ها و نخستین اولویت است.

جانشین قائم مقام وزیر کشور در ستاد صیانت و حقوق شهروندی و عفاف و حجاب وزارت کشور خطاب به ادارات و شرکت‌های خصوصی بیان کرد: باید مطالبه حکومت را در بحث عفاف و حجاب رعایت کنید.

جانشین قائم مقام وزیر کشور در ستاد صیانت و حقوق شهروندی و عفاف و حجاب وزارت کشور همچنین بر عمل به مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی اشاره و تأکید کرد: باید از جزیره‌ای عمل کردن پرهیز کرده و تجمیع جلسات و بازرسی‌ها انجام شود.

آغاز مسائه اصلاح حجاب از ادارات

 لزوم رعایت حجاب و پوشش مناسب اسلامی و اداری در دستگاه های دولتی اهمیت خاصی دارد تا جایی که آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی، مرجع تقلید شیعیان در اوایل فعالیت دولت یازدهم در سخنان مهمی با بیان اینکه مفاسد جامعه به دلیل بی ‌بند و باری است، تاکید کردند: «دولت جدید به مسئله حجاب رسیدگی و آن را از ادارات دولتی آغاز کند. خداوند از آن‌هایی که در این چند سال اخیر نسبت به مسئله حجاب بی ‌اعتنایی کردند و هرگاه شخصی قصد داشت بر ضد بی‌ حجابی قیام کند، مانع شدند، نگذرد و آن‌ها را نیامرزد.»

دستورالعمل 10 گانه ستاد صیانت از حریم امنیت عمومی و حقوق شهروندان

بر اساس بخشنامه ای که با عنوان دستورالعمل 10 گانه ستاد صیانت از حریم امنیت عمومی و حقوق شهروندان کشور ابلاغ شده، حدود پوشش کارکنان زن و مرد دستگاههای اجرایی کشور و مراکز خصوصی به شرح زیر اعلام شده است. 

 1- پوشش کارکنان زن شامل: چادر یا مانتوی غیرچسبان با آستین بلند تا زیر زانو و بدون علائم، شلوار پارچه ای، مقنعه بلند به طوری که تمام سر، مواه و نواحی گردن پوشیده شود، با رنگ های متعارف، عدم استفاده از زینت و زیورآلات غیرمتعارف و عدم استفاده از هرگونه لوازم آرایشی. 

 2- پوشش کارکنان مرد شامل: رعایت آراستگی و متانت ظاهری، اجتناب از پوشیدن تی شرت، پیراهن تنگ یا آستین کوتاه، شلوار تنگ یا جین و لباس های دارای نشانه های غربی، عدم استفاده از زیورآلات، کمربندهای پهن با سگک غیرمتعارف و پیرایش نامناسب موی سر و صورت

راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب

 قانون راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب در 13 دی 1384 به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده که در مقدمه آن آمده است: «حجاب» از ارزنده‌ترین نمودهای فرهنگی، اجتماعی در تمدن ایرانی - اسلامی است که پیشینه آن به قبل از ورود اسلام می‌رسد، اما در فرهنگ اسلامی به اوج تعالی و منتهای ارزش و اعتبار خود می‌رسد. سیاست‌ها و راهکارهایی در این قانون آمده است که صراحتاً بند سوم آن به رعایت حجاب و عفاف در سازمان های دولتی و عمومی تأکید کرده است:

1- در اولویت قرار دادن موضوع حجاب و عفاف در برنامه‌های دستگاه‌های اجرایی کشور برای مقابله با روند فزاینده بدحجابی.

2- ابلاغ روش‌های اجرایی و تعیین ضوابط و هنجارهای روشن در مورد نوع لباس و پوشش افراد در بخش‌های رسمی و اداری کشور.

3- نظارت بر رعایت حریم حجاب و عفاف در سازمان‌های دولتی و عمومی و نظارت و تأکید بر ضرورت رعایت سادگی و پوشش و فرم‌های اسلامی و حضور ساده و بی‌آرایش در محیط کار به دلیل تأثیر منفی بر مراجعان.

4- تعریف استانداردهای فرهنگی مناسب برای ترویج فرهنگ عفاف منطبق با فرهنگ دینی و ملی و فراهم کردن زمینه‌های لازم برای ترویج الگوهای مناسب پوشش اسلامی توسط نهادهای الگو ده.

5- ایجاد مراکز و مؤسسات متعدد با هدف الگوسازی، ارائه مدل‌های مناسب و متنوع و ایجاد رقابت سالم در زمینه بین افراد.

6- وضع قوانین و مقررات لازم برای اصلاح وضعیت پوشش در جامعه.

7- گسترش و تقویت مراجع قانونی برای ترویج پوشش اسلامی در جامعه.

8- اصالت بخشی به فرهنگ عفاف از طریق محصولات متنوع فرهنگی، هنری متناسب.

9- رعایت حجاب و حفظ شئون اسلامی از سوی مدیران، مسئولان حکومتی و خانواده‌های آنان و تدوین شاخص‌هایی در این زمینه برای گزینش مدیران. 

 10- رفع اشکالات قانونی در نحوه تولید،‌ توزیع و عرضه پوشاک داخلی و خارجی.

11- پیگیری نحوه اجرای طرح گسترش فرهنگ عفاف به صورت مستمر در جلسات شورای فرهنگ عمومی استان‌ها و ارائه گزارش‌های منظم به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی (رئیس کمیته).

12- ارزیابی دقیق از اجرای طرح‌ها توسط دستگاه‌های فرهنگی، انتظامی و قضایی برای مقابله با مظاهر بدحجابی و یافتن راهکارهای مناسب توسط کمیته توسعه و ترویج فرهنگ عفاف. 

 13- نظارت و ارزیابی عملکرد رسانه‌ها - خصوصاً صدا و سیما - در ارتباط با الگوهای تبلیغی آنها و تأثیر آن در جامعه.

14- احیاء سنت حسنه «امر به معروف و نهی از منکر» درمورد حجاب و عفاف.

15- فراهم کردن زمینه‌های لازم برای تهیه کتب، نشریات و تولیدات علمی - فرهنگی به منظور ترویج فرهنگ عفاف و پاسخگویی به شبهات موجود در مورد آن.

16- انجام سیاست‌های تشویقی درباره مدیران و کارگزارانی که در محیط کار خود اصول عفاف و پوشش اسلامی را رعایت می‌کنند.

در این میان کشور ما به عنوان یک جامعه اسلامی که دین مبین اسلام را همواره چراغ راه خود قرار داده است باید مانند بسیاری از امور پیشروی این مسیر باشد و اقداماتی را انجام دهد که از ایران به عنوان الگو در جهان نام برده شود.

انتهای پیام/